
Por si acaso no regreso
Considerada la reina de la salsa de Cuba, Celia Cruz (L’Havana, Cuba, 1925 – Nova Jersey, EEUU, 2003) va començar la seva carrera de cantant amb la participació en un concurs radiofònic, La hora del Té, en el que va resultar guanyadora. Havia estudiat cant i teoria musical al conservatori de l’Havana però els seus inicis van ser difícils, obrint-se pas en sales de festa de segona categoria fins que va tenir l’oportunitat de substituir a Mirta Silva com a cantant solista de l’orquestra La Sonora Matancera.
Al Gener de 1959, el triomf de la revolució de Fidel Castro li va canviar la vida. Al 1960, Celia i La Sonora Matancera van sortir de Cuba per actuar a Mèxic i van decidir no tornar al seu país per divergències amb el règim castrista. Va viure a l’exili la resta de la seva vida. Va obtenir la nacionalitat nord-americana i va ser allà, als Estats Units, on es va anar guanyant crítica i públic fins convertir-se en un referent de la salsa a l’exili.
L’any 2000 va gravar “Siempre Viviré”, el que seria el seu penúltim disc, un repertori exuberant produït per Emilio Estefan que competia amb propostes contemporànies sense renunciar ni al so de la salsa clàssica ni a la seva pròpia identitat cubana. Al cor del disc hi trobem “Por si Acaso no Regreso”, una cançó de la compositora Angie Chirino i Emilio Estefan amb un text eloqüent i carregat de nostàlgia que sembla voler escapar de la realitat a través del ball.
POR SI ACASO NO REGRESO
Por si acaso no regreso
Yo me llevo tu bandera
Lamentando que mis ojos
Liberada no te vieran
Porque tuve que marcharme
Todos pueden comprender
Pensé que en cualquier momento
A tu suelo iba a volver
Pero el tiempo va pasando
Y tu sol sigue llorando
Las cadenas siguen atando
Pero yo sigo esperando
Y al cielo rezando
Y siempre me sentí dichosa
De haber nacido entre tus brazos
Y aunque ya no esté
De mi corazón te dejo un pedazo
Por si acaso
Por si acaso no regreso
Pronto llegará el momento
Que se borre el sufrimiento
Guardaremos los rencores, Dios mío
Y compartiremos todos
Un mismo sentimiento
Aunque el tiempo haya pasado
Con orgullo y dignidad
Tu nombre lo he llevado
A todo mundo entero
Le he contado tu verdad
Pero, tierra ya no sufras
Corazón no te quebrantes
No hay mal que dure cien años
Ni mi cuerpo que aguante
Y nunca quise abandonarte
Te llevaba en cada paso
Y quedará mi amor
Para siempre como flor en tu regazo
Por si acaso,
Por si acaso no regreso
Si acaso no regreso
Me matará el dolor
Y si no vuelvo a mi tierra
Me muero de dolor
Me matará el dolor
A esa tierra yo la adoro
Con todo el corazón
Si acaso no regreso
Me matará el dolor
Tierra mía, tierra linda
Te quiero con amor
Si acaso no regreso
Me matará el dolor
Tanto tiempo sin verla
Me duele el corazón
Si acaso no regreso
Cuando me muera
Que en mi tumba pongan mi bandera
Si acaso no regreso
Y que me entierren con la música
De mi tierra querida
Si acaso no regreso
Si no regreso recuerden
Que la quise con mi vida
Si acaso no regreso
Ay, me muero de dolor
Me estoy muriendo ya
Me matará el dolor
Me matará el dolor
Me matará el dolor
Ay, ya me está matando ese dolor
Me matará el dolor
Siempre te quise y te querré
Me matará el dolor
Me matará el dolor
Me matará el dolor
Me matará el dolor
Si no regreso a esa tierra
Me duele el corazón